Çfarë është një dishepull?

Në Bibël, ne lexojmë shumë për dishepujt. Dhe me sa duket, ky nuk është vetëm një fenomen historik, sepse kur Jezusi largohet nga dishepujt e tij Ai u thotë atyre të “bëjnë dishepuj nga të gjitha kombet, duke i pagëzuar në emër të Atit dhe të Birit dhe të Frymës së Shenjtë” (Mateu 28: 19). Por çfarë do të thotë të jesh dishepull?

Një përkufizim

Në thelb, një dishepull është një nxënës ose nxënës, dikush që i përmbahet mësimeve të një personi tjetër dhe ndjek rrugët e këtij mësuesi. Në kohët biblike, kjo ishte praktikë e zakonshme. Sidomos në çështjet fetare, nëse dëshironi të mësoni, nuk keni shkuar në kolegj, por jeni bërë dishepull i dikujt tjetër.

Kjo është për shembull ajo që bëri apostulli Pal kur ishte i ri: “Unë jam një hebre, i lindur në Tarsus të Kilikisë, por i rritur në këtë qytet, i arsimuar në këmbët e Gamalielit sipas mënyrës së rreptë të ligjit të etërve tanë ”(Veprat 22: 3). Gjon Pagëzori kishte gjithashtu dishepuj (Gjoni 1: 35-37, 3:25, Mateu 11: 2, 14:12), dhe grupi fetar i farisenjve kishte një çift (Mateu 22:16).

Dishepujt e JezusitShumica e referencave për dishepujt në Bibël janë për dishepujt e Jezusit – gjë që është e qartë pasi Jezusi është personi më i rëndësishëm në Dhiatën e Re. Jezusi zgjodhi një grup prej dymbëdhjetë dishepujsh kur filloi shërbesën e tij (Gjoni 1: 37-41, Marku 3: 14-19, Luka 6: 13-16). Edhe pse kishte më shumë dishepuj që ndoqën Jezusin për ca kohë, këta dymbëdhjetë burra kishin një pozitë të veçantë. 

Dishepujt ndjekin mësuesin e tyre

Dishepujt e Jezusit e ndoqën nga afër për rreth tre vjet, ndërsa Ai udhëtonte përreth: ata qëndruan me të (Gjoni 2:12), ishin të ftuar në një martesë së bashku, sikur të ishin anëtarë të familjes – gjë që në të vërtetë Jezusi i konsideron ata ( Gjoni 2: 2, Mateu 12:49) – dhe ata festuan festat fetare së bashku (p.sh. Marku 14:14). Këta dishepuj ishin besnikë ndaj Jezusit, edhe pse Jezusi nuk kishte suksesin politik që ata fillimisht shpresonin. “Kështu Thomai, i quajtur Binjak, u tha dishepujve të tjerë: Le të shkojmë edhe ne që të vdesim me Të” (Gjoni 11:16). Kur Jezusi u mor në fakt rob, dishepujt ikën nga frika. Por edhe në këto momente të errëta, ata ndoqën Jezusin për të parë se çfarë ndodhi (Gjoni 18:15), dhe pas vdekjes së tij, ata vajtuan së bashku. Kjo marrëdhënie e ngushtë i bëri dishepujt dëshmitarë okularë të shkëlqyer të fjalëve dhe mrekullive të Jezusit, dhe më vonë të ringjalljes së tij (p.sh. Lluka 19:37, Gjoni 21:24, 1 Korintasve 15: 5-8).Dishepujt marrin “arsim privat”Një nga detyrat kryesore të Jezusit ishte t’u predikonte njerëzve ardhjen e Mbretërisë së Perëndisë (Mateu 4:17, 11: 1). Por rrethi i tij i ngushtë i dishepujve shpesh merrte arsim shtesë (shih Mateu 20:17, Marku 4:34, Marku 10:10). Mësimet më të rëndësishme që dishepujt morën – por nuk i kuptuan plotësisht – kishin të bënin me vdekjen dhe ringjalljen e ardhshme të Jezusit (p.sh. Mateu 16:21). Ishte me rëndësi vendimtare për ta që të kishin një kuptim të duhur të identitetit të vërtetë të Jezusit dhe misionit të Tij, pasi ata do të predikonin Ungjillin te të gjitha kombet. 

Dishepujt bëhen si mësuesi i tyre

Qëllimi i dishepullimit nuk është vetëm për të mbledhur njohuri dhe për të parë se si jeton mësuesi, por edhe për të kopjuar sjelljen e tij dhe për t’u bërë ndjekës i këtij personi. “Një dishepull nuk është mbi mësuesin e tij, por të gjithë kur të stërviten plotësisht do të jenë si mësuesi i tij” (Luka 6:40). Tek Luka 9: 1-6, ne lexojmë se si Jezusi i dërgon dishepujt e tij të bëjnë atë që bëri edhe Ai vetë: “për të shpallur mbretërinë e Perëndisë dhe për të shëruar”. Vetë Jezusi i ka pajisur ata për këtë detyrë. Ai “u dha atyre fuqi dhe autoritet mbi të gjithë demonët dhe për të shëruar sëmundjet”. Dishepujt e Jezusit nuk mund t’i bënin këto gjëra në fuqinë e tyre. Ata u përpoqën një herë, por dështuan (Mateu 17: 14-20). Me fuqinë e Frymës së Shenjtë, ata më vonë ishin në gjendje të “ishin dëshmitarët e Mi në Jeruzalem dhe në të gjithë Judenë dhe Samarinë, dhe deri në skajin e tokës” dhe të bënin mrekulli siç kishte bërë Jezusi (Veprat 1: 8, 5:12 -16). Kjo është ajo që Jezusi u kishte premtuar më parë te Gjoni 14: 12-13: “Me të vërtetë, me të vërtetë, unë po ju them, kushdo që beson në mua do të bëjë edhe veprat që bëj unë; dhe do të bëjë vepra më të mëdha se këto, sepse unë po shkoj tek Ati. Çfarëdo që të kërkoni në emrin Tim, këtë do ta bëj, që Ati të përlëvdohet në Birin ”.

Të gjithë besimtarët janë dishepuj

Pas vdekjes dhe ringjalljes së Jezusit, dymbëdhjetë dishepujt kishin ende një pozitë të veçantë. Ata kishin qenë dëshmitarë okularë të shërbesës së Jezusit dhe quheshin “apostuj”. Njerëzit që erdhën në besim më vonë, nuk e kishin këtë pozitë të veçantë. Por edhe ata quhen “dishepuj”! (Veprat 6: 7). Në Veprat 11:26, ne lexojmë se dishepujt quhen gjithashtu “të krishterë”. Ky mund të jetë një term më i zakonshëm në ditët e sotme, por në fakt, çdo i krishterë i vërtetë është një dishepull i Jezu Krishtit. Dhe, për më tepër, Jezusi i thërret ndjekësit e tij të “bëjnë dishepuj nga të gjitha kombet” (Mateu 28:19). Përhapja e Ungjillit nënkupton mësimin e njerëzve se si të jenë ndjekës të Jezusit në të gjitha pjesët e jetës së tyre. A e kuptuat se kjo është thirrja juaj si e krishterë? 

Karakteristikat e dishepujve modernë

Ashtu siç bënë dishepujt gjatë jetës tokësore të Jezusit, ne duhet ta ndjekim Jezusin, të mësojmë mësimet e tij dhe të bëhemi si Ai. Në Gjonin 8:31, Jezusi tha: “Nëse qëndroni në fjalën Time, ju jeni vërtet dishepujt e Mi”. Një karakteristikë tjetër e dishepujve është dashuria e tyre për njëri -tjetrin (Gjoni 13:35) dhe dhënia e frytit të tyre shpirtëror (Gjoni 15: 8). Kjo sjellje pasqyron shembullin e vetë Jezusit. Kush e ndjek nga afër Jezusin, transformohet nga brenda (Romakëve 12: 2).Të qenit dishepull ka një kostoNëse të jesh dishepull do të thotë “të ndjekësh Jezusin”, është e qartë se kjo ka një kosto. Nëse do ta vendosim Jezusin në radhë të parë, gjërat e tjera nuk mund ta zënë këtë vend të parë më. Familja jonë, madje edhe jeta jonë, është më pak e rëndësishme se Zoti Jezus (Luka 14: 26-27, 33). Për më tepër, njerëzit e tjerë nuk duan gjithmonë që ne të jemi të krishterë. Ne mund të persekutohemi, madje të vritemi, ashtu siç ishte Jezusi. Jezusi i paralajmëroi dishepujt e tij për këtë: «Mbani mend fjalën që ju thashë: Shërbëtori nuk është më i madh se zotëria i tij. Nëse më kanë përndjekur mua, do t’ju përndjekin edhe ju “(Gjoni 15:20). 

Të jesh dishepull është gjëja më e mirë ndonjëherë

E megjithatë, të jesh dishepull i Jezusit është e madhe. Jo vetëm që një marrëdhënie e ngushtë me Jezusin do të jetë një bekim i madh gjatë jetës suaj tokësore, por gjithashtu do të çojë në jetën e përjetshme. Vetë Jezu Krishti premtoi: “Unë u jap atyre jetën e përjetshme dhe ata nuk do të vdesin kurrë dhe askush nuk do t’i rrëmbejë nga dora ime” (Gjoni 10:28). 

Copyright @ Fjalebiblike.net