A është Jezusi Zot?

Ungjilli i Gjonit është një manifestim solemn i hyjnisë së Jezusit. Apostulli Gjon përdor termin “Fjalë” (“logos” në greqisht) për të pohuar se Jezusi është Fjala e Perëndisë dhe është Vetë Zoti (Gjoni 1:1, 14). Në kontekstin e këtij pohimi, ai tregon se thelbi i Zotit siç zbulohet në Dhiatën e Vjetër, është vetë thelbi i Jezusit.

Zoti është i Përjetshëm, Krijues dhe Shëlbues

Mund të jemi të sigurt se apostulli Gjon, kur shkruante Ungjillin e tij, kishte parasysh të gjithë Dhiatën e Vjetër dhe veçanërisht Pentateukun (pesë librat e parë të Biblës, të shkruar kryesisht nga Moisiu). Sepse kur lexojmë Ungjillin e katërt, gjejmë shumë referenca direkte dhe indirekte për këto tekste.

Është mbresëlënëse të shohësh se si Gjoni e lidh me Jezusin atë që Moisiu kishte thënë për Perëndinë, dhe kështu përmbush qëllimin e tij për të na treguar hyjninë e Jezusit. Për shembull, në vargjet e para të Zanafillës (Zanafilla 1:1-3), Moisiu zbuloi se Perëndia është i Përjetshëm (“Në fillim, Perëndia …”), Ai është Krijuesi (“…krijoi qiejt dhe tokën”) dhe Ai është Shëlbuesi (“… errësira … dhe kishte dritë”).

Gjoni i sheh këto tre esenca të Perëndisë tek Jezusi dhe e shpreh këtë në vargjet e tij të para (Gjoni 1:1-5).

Jezusi është i përjetshëm (Gjoni 1:1)

Në të njëjtin stil si Moisiu, Gjoni e fillon Ungjillin e tij duke pohuar se “Në fillim ishte Fjala” dhe në këtë mënyrë solemne ai prezanton përjetësinë e Jezusit, të cilin e titullon si “Fjala”. Për këtë të vërtetë të parë, ai më tej pohon se Jezusi në përjetësi tashmë “ishte me Perëndinë” dhe se Jezusi “ishte Perëndi”.

Më vonë në ungjillin e tij, ai vazhdon të zhvillojë këtë të vërtetë madhështore, duke cituar fjalët e vetë Jezusit: “Para se të ishte Abrahami, unë jam” (Gjoni 8:58) dhe “Atë, më përlëvdo në praninë tënde me lavdinë që unë kishte me ju përpara se bota të ekzistonte” (Gjoni 17:5).

Jezusi është Krijuesi (Gjoni 1:2-3)

Gjoni thekson edhe një herë përjetësinë e Jezusit, për të na mësuar se “të gjitha gjërat u bënë me anë të Tij”, duke na çuar në shkrimet e Moisiut ku thuhej se me anë të Fjalës së Perëndisë u krijuan të gjitha gjërat (Zanafilla 1:3-30 ). Kështu, ishte nëpërmjet Jezusit që të gjitha gjërat filluan të ekzistojnë dhe pa Të asgjë nga të krijuarit nuk do të kishte ekzistuar.

Këtë të vërtetë ai vazhdon ta zhvillojë më vonë kur pohon se “…bota u krijua nëpërmjet Tij” (Gjoni 1:10), duke pohuar se nuk ka ekzistuar asgjë jashtë fuqisë krijuese të Jezusit. Prandaj, Ai është Krijues.

Jezusi është Shëlbuesi (Gjoni 1:4-5)

Tani, Gjoni do të pohojë se “në Të ishte jeta”, domethënë Jezusi është burimi i jetës së përjetshme. Kjo është arsyeja pse Ai është “drita e njerëzve” – e atij njerëzimi që është në errësirë për shkak të mëkatit. Ashtu si drita triumfoi mbi errësirën në krijim (Zanafilla 1:2-3), vetë Jezusi “… shkëlqen në errësirë dhe errësira nuk e ka mposhtur”.

Jezusi e shpëtoi dhe do ta shpëtojë popullin e Tij nga mesi i errësirës dhe kjo e vërtetë vazhdon të zhvillohet, më thellë, kur vetë Jezusi pohon: “Unë jam drita e botës. Kushdo që më ndjek nuk do të ecë në errësirë, por do të ketë dritën e jetës” (Gjoni 8:12).

Përfundim: Jezusi është Zoti

Moisiu zbuloi se Perëndia është i përjetshëm, Krijuesi dhe Shëlbuesi. Gjoni zbuloi se Jezusi është i përjetshëm, Krijuesi dhe Shëlbuesi. Pra, nuk ka dyshim se Jezusi është Zot. Kjo është një e vërtetë e madhe dhe po aq e sigurt sa edhe fakti që Jezusi ishte vërtet njeri.

Lavdëroni Atë si Zotin dhe Zotin tuaj.

Copyright @ Fjalebiblike.net

Loved this? Spread the word


Shkrime të tjera